Wednesday, July 5, 2017

गझल


स्वतःला  पाहणे अस्तास जाताना
अजब  ठरली तुझ्या जगण्यातली शोभा

उन्हाच्या तप्त दिवसांचे फलित बहुधा
जमवला खूप मी ही थोर पाचोळा

वितळते हरघडी आयुष्य थोडेसे
दिवस एकेक हा मातीत मिळणारा

उगाचच पाहतो आहे कधीचा मी
ढगांसोबत भटकणारी निरर्थकता

निरर्थकता तरी  पुरते मला कुठवर
पुन्हा  शोधेन मी  कुठलीतरी  तृष्णा


करु सध्यातरी माझेच अन्वेषण
तुझा नंतर कधी घेवूत धांडोळा


अनंत ढवळे


---

ह्या गझलेत किता (  कत'आ) आहे :

उगाचच पाहतो आहे कधीचा मी
ढगांसोबत भटकणारी निरर्थकता

निरर्थकता तरी  पुरते मला कुठवर
पुन्हा  शोधेन मी  कुठलीतरी  तृष्णा




No comments:

A Ghazal

 A Ghazal .. In heart's alleys, a singular halo of sadness remains  In a little nook of mind, a lingering darkness remains Forgotten sho...