Saturday, March 27, 2010

मागे एक सुंदर शेर ऐकला :

सद साला दौरे चर्ख था सागर का एक दौर
निकले जो मैकदे से तो दुनिया बदल गई..

कवी - गुस्ताख रामपुरी

खरं तर कवीने इथे नेहमीचीच रूपकं वापरलीएत, म्हणजे सागर, मैकदा ई. पण शेराचा अर्थ मोठा सुंदर आहे. आमच्या प्याल्याची एक फेरी म्हणजे काळाच्या हजार प्रदक्षिणा होत्या. मद्यालयातून बाहेर आलो तेंव्हा कुठे जाणवलं की बाहेरच जग अगदीच बदलून गेलयं. एखाद्या धुंदीमध्ये, एखाद्या आयुष्य ढवळून काढणार्‍या वेडात माणूस एवढा गुंग होऊन जातो की बाहेरच्या दुनियेत काय सुरू आहे याचे त्याला भानच उरत नाही. या वेडातनं जेंव्हा तो बाहेर पडतो तेंव्हा त्याला जाणवतं की आपण खूप वेगळ्या जगात वावरत होतो.
मानवी स्वभावाचा अत्यंत बारिक पैलू पकडणारा हा शेर मला माझे ज्येष्ठ कवी मित्र अस्लम मिर्झा यांनी ऐकवला होता. मिर्झा साहेब उर्दू आणि मराठी अशा दोन्ही भाषांचे उत्तम जाणकार आहेत. औरंगाबादची उर्दू कविता आणि उर्दूत सामील झालेले मराठी शब्द हे त्यांच्या विशेष आवडीचे तसेच संशोधनाचे विषय आहेत.
त्यातल्या त्यात मराठी कविता हा मिर्झांच्या विशेष जिव्हाळ्याचा विषय. माझ्या माहितीप्रमाणे आजवर त्यानी पाचशेहून आधिक मराठी कवितांचे उर्दू अनुवाद केले असून त्यांचा संग्रह प्रकाशित होण्याच्या मार्गावर आहे.

Thursday, March 25, 2010

*****


मी उसनवारी करुन जो आणला
एक दिवशी धीर तो ही संपला


वेगळे अस्तित्व आहे आपले
सांगतो प्रत्येक जण गर्दीतला


वाटते आयुष्य जे ही पाहिले
एक निव्वळ भास होता आपला


रोड हा जातो जुन्या शहराकडे
राहतो जेथे कुणी माझ्यातला


जूनच्या महिन्यातला पाऊस तू
आणि माझा जन्म वैशाखातला........


अनंत ढवळे

anantsdhavale@rediffmail.com

*********


श्वास श्वास उन्मळून यावा अशी विलगता
खूप दूरवर नेते आहे तुझी तुटकता


आसाभवती फिरत राहिलो जन्मोजन्मी
तुला समजलो ,कुठे समजली तुझी सहजता


किती दूरवर आलो आपण असे वाटते
वीतभराचा प्रवास निघतो मोजू बघता..


तुझ्याप्रमाणे जगेन मी ही ,तुझ्या सवे पण
खरेच का येईल मला हे स्वत्व बदलता ..?


विचार करतो कुठे कुठे बदलेन काय मी
पुन्हा एकदा जर आले आयुष्य निवडता.....!



अनंत ढवळे



*********



मनाची आग कोठे शांतवावी
कुठे जाऊन चादर अंथरावी


फरक ना आमच्यामध्ये जरासा
कशी मी जात त्याची ओळखावी


मनाचे मोल ना काहीच येथे
कुणाला आपली भाषा कळावी


शहर परके , न कोणी ओळखीचे
कुठे ही रात्र आता घालवावी


मिळो संवेदनेचे दान तुजला
तुला ही वाट माझी सापडावी.........




अनंत ढवळे


********


निवारा जन्मभर देऊन गेली
चुकुन रस्त्यात झाडे गवसलेली


कुठे नेतील या वाटा मनाला
तुझ्या डोळ्यात शून्ये उमटलेली


पिवळसर तावदानांवर वयाच्या
थिजुन बसलीत वर्षे ...निसटलेली


कुणाचे स्वप्न प्रत्यक्षात आले
पहाडांवर उन्हे बघ उतरलेली


तुझी सय ठेवतिल ताजी तवानी
तुझ्या पश्चात राने बहरलेली...


अनंत ढवळे


********


काठ डोळ्यांचे भिजावे सारखे
वाटते आहे रडावे सारखे


मी विचारावे तुला काहीतरी
आणि तू नाही म्हणावे सारखे


काय या गावात होते आपले ?
पाय का मागे वळावे सारखे


वाटते पाऊस यावा एवढा
रंग भिंतींचे उडावे सारखे


वाहुनी जावे उभे आकाश हे
दु:ख मेघांचे झरावे सारखे.....



अनंत ढवळे


*******


हट्ट माझा तुझा पुरे बंधो
काळ देईल उत्तरे बंधो


काळ बुजवून टाकतो वाटा
कोण कोणास विस्मरे बंधो


देव जाणे व्यथा कुणाची ही
आतल्या आत पाझरे बंधो


कोण फिरवेल हात मायेचा
ठेव बांधून लक्तरे बंधो


एक बेअंत धून दाटू दे
द्वैत जन्मातले सरे बंधो ....


अनंत ढवळे


************



मागणे संपले मागताना तुला
पोचलो मी कुठे शोधताना तुला


दु:ख आकाश भेदून गेले पुढे
आज मी पाहिले भंगताना तुला


धर्म हा कोणता ,कोणता पंथ हा
लोक किंचाळती पूजताना तुला


ही कहाणी तुझी ,कल्पना ही तुझी
लाज का वाटते वाचताना तुला ?


गोपुरे कंपली , पांगली पाखरे
विश्व भांबावले पाहताना तुला.....



अनंत ढवळे


*****

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...