Sunday, December 23, 2007

marathi gazals

6...

पुढ्यात होता आयुष्याचा उजाड वाडा
माझी छाया खिन्न मनाने बसली होती

वर्षांमागुन वर्षे विचार करतो आहे
चूक कुणाची , कशी कुठे ती घडली होती

अवती भवती जंगल होते नात्यांचे पण
जगण्यासाठी एक डहाळी पुरली होती

कुणीच नव्हते आले निरोप देण्यासाठी
माझ्यामागे धूळ जराशी उडली होती....

अनंत ढवळे..

7.


निवारा जन्मभर देऊन गेली
चुकुन रस्त्यात झाडे गवसलेली

कुठे नेतील या वाटा मनाला
तुझ्या डोळ्यात शून्ये उमटलेली

पिवळसर तावदानांवर वयाच्या
थिजुन बसलीत वर्षे ...निसटलेली

कुणाचे स्वप्न प्रत्यक्षात आले
पहाडांवर उन्हे बघ उतरलेली

तुझी सय ठेवतिल ताजी तवानी
तुझ्या पश्चात राने बहरलेली...

अनंत ढवळे..

8.


एक प्रार्थना ओठांमधुनी निघत राहिली
काल रात्रभर तुझी वेदना जळत राहिली

कळूनही त्या सरोवराचे गूढ न कळले
प्रतिबिंबांची वलये नुसती हलत राहिली

जुन्या ऋतूंची साद घेउनी पाउस आला
गेली वर्षे नभातुनी मग गळत राहिली

कुणा न दिसली मूक अरण्यातली पानगळ
त्या दु:खाची गाज दूरवर घुमत राहिली

फुटत राहिल्या आयुष्याच्या बिलोर काचा
दिवस मास वर्षांची शकले पडत राहिली.........

अनंत ढवळे..

(All gazals are protected by copyright
copyright hold by Anant S. Dhavale
Any re print / use otherwise without prior permission would be subject to legal action...)

Monday, May 7, 2007

पेटली ह्रदयात होळी आजही
घेरुनी आली उदासी आजही

कोणत्या जन्मातला संबंध हा
बांधला जातो तुझ्याशी आजही

मी कितीसा वागलो तेंव्हा खरे
चाचणी घेतो मनाची आजही

जन्मलो होतो इथे केंव्हातरी
चालली आहे भ्रमंती आजही

आजही बघतात स्वप्ने तारका
रंगते हातात मेंदी आजही.....


अनंत ढवळे ( cont.09823089674/ anantsdhavale@rediffmail.com )


2...

मनाची आग कोठे शांतवावी
कुठे जाऊन चादर अंथरावी

फरक ना आमच्यामध्ये जरासा
कशी मी जात त्याची ओळखावी

मनाचे मोल ना काहीच येथे
कुणाला आपली भाषा कळावी

शहर परके , न कोणी ओळखीचे
कुठे ही रात्र आता घालवावी

मिळो संवेदनेचे दान तुजला
तुला ही वाट माझी सापडावी.........

अनंत ढवळे

3.......


काठ डोळ्यांचे भिजावे सारखे
वाटते आहे रडावे सारखे

मी विचारावे तुला काहीतरी
आणि तू नाही म्हणावे सारखे

काय या गावात होते आपले ?
पाय का मागे वळावे सारखे

वाटते पाऊस यावा एवढा
रंग भिंतींचे उडावे सारखे

वाहुनी जावे उभे आकाश हे
दु:ख मेघांचे झरावे सारखे.....


अनंत ढवळे


4.....

एक औदासिन्य मागे राहिले
शेवटी हे शुन्य मागे राहिले

पांगले सर्वत्र निष्ठांचे धनी
आपले सौजन्य मागे राहिले


वाहुनी गेली किती संवत्सरे
केवढे मालिन्य मागे राहिले

संपले सौहार्द  संबंधातले
कोरडे पर्जन्य मागे राहिले

घेउनी जा मृत्तिकेचा गंध हा
राहू दे जे अन्य मागे राहिले

अनंत ढवळे


5.........


मागणे संपले मागताना तुला
पोचलो मी कुठे शोधताना तुला

दु:ख आकाश भेदून गेले पुढे
आज मी पाहिले भंगताना तुला

धर्म हा कोणता ,कोणता पंथ हा
लोक किंचाळती पूजताना तुला

ही कहाणी तुझी ,कल्पना ही तुझी
लाज का वाटते वाचताना तुला ?

गोपुरे कंपली , पांगली पाखरे
विश्व भांबावले पाहताना तुला.....


अनंत ढवळे

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...