जगणे विणता येते का
पाणी धरता येते का
म्हणतात जिला निद्रा ती
डोळे मिटता येते का
आहे माझेच परंतू
माझे म्हणता येते का
जगण्याची ढब बेढंगी
जगता जगता येते का
लय बनण्याआधी पाहू
निश्चल बनता येते का
म्हणतोस जगाशी खेटू
परता निजता येते का..
—
अनंत ढवळे
Copyright © Anant Dhavale
No plagiarism, please! All poems on this blog are protected by copyright.
केली जगण्याची धडपड मग ते मेले
वाहिली दुखाची कावड मग ते मेले
जमले ते बेत जमवले अर्धेमुर्धे
उडवली सुखाची धुळवड मग ते मेले
डोईवर आग उन्हाळा होता पायी
झाली तृष्णेने तडफड मग ते मेले
उरल्यात कितींच्या गोष्टी आगेमागे
नुसती पानांची फडफड मग ते मेले
समजला तुला जर अर्थ सांग जन्माचा
बहुतांची झाली परवड मग ते मेले
—
अनंत ढवळे
Trees forget
Books forget
The circumlocutions of life
Everybody forgets,
The minutiae
The plans, the
Mighty schemes the
Hurrahs and effulgences
Poems forget
Stories forget
The little details, the vain
Glances of appreciation
The ephemeral validations
The ornaments of craft
Everyone forgets
Everything forgets
-
Anant Dhavale
