एक कविता

अजब आकळीक 

पाण्यावर उतरलेले पक्षी
पाहण्यातली

अजब दु:ख
चहुवार दुभंगलेली जमीन
बघण्यातलं

नजर संपेतो पसरलेली
अनिवार शांतता अनुभवण्यातलं
विलक्षण कोरेपण

बांधाबांधावरून उठून
हवेत विरून जाणाऱ्या
हाळ्यांची लय

अभंग गवळणी
आणि ओव्यांचे
हे गहिवारे

उन्हाळ माध्यान्हांमधून
डोकावणारं
नीम शहरी बालपण

रानोमाळ बुडून जाणारे 
सूर्य,
चंद्र,
आपण

की भाई मोठे विलक्षण आहेत
तुझ्या माझ्या जगण्यातले संदर्भ
एकाच अनाकलनीय
गोष्टीचे
हजारो
अन्वय.....

--

अनंत ढवळे