दायभाग

आपली थरथरणारी चरित्रे फेकून देऊयात 
या पश्चिमेच्या वार्‍यात 
वाळू वाहते आहे तशी वाहत राहील
आपल्या कस्पटांसह विरून जातील 
आपले स्पर्श या वाळूवर उमटलेले ;
एरवी हा इतिहासदेखील दखल घेत नाही  कुणाची

घरांचे रस्ते पुन्हा एकदा पडताळून पाहावेत
वाटेवरच्या खुणा पक्क्या करून ठेवाव्यात ; घरे वाट बघत बसलीएत देवच जाणे कुणाची
भिंतींवर अपेक्षांचे जुनाट रंग थिजून राहिलेले 


हे अनुक्रमहीन प्रवास कुठेतरी संपवले पाहिजेत;
उमजू आले पाहिजेत अर्थे

यदृच्छया रुतून बसल्यात प्रतीक्षा रस्तोरस्ती  - एक तर देऊन झालेत आपापले दायभाग किंवा हे, 
की काही नव्हतेच देण्याजोगे... 

अनंत ढवळे