A poem in three languages
(Marathi, English, Urdu)
१.
अंधारून आलेल्या दिवसांमध्ये
मी विचार करत बसलो आहे
हजारो गोष्टींचा
बदलत जाते आहे जडणघडण दुनियेची
एवढी अपरंपार जमीन
ही इतकी माणसं
तरी पुरू नयेत
काळाच्या बेगमीसाठी बिंदू
जमीन बहुतेक खचत जाते आहे
माणसांचे वैयर्थ्य कदाचित
तिच्याही लक्षात येवून गेलेले
२
भीतीची पराकाष्ठा झालेली
दिसत आहे
एरवी भय
हे माणसाची सतत सोबत करणारं तत्व
अशात चालू लागल आहे
समुदायांच्या पुढ्यात
माणसे चालू लागली आहेत
मागे-मागे
3.
night falls
atop urbania
a subterfuge
scatters all
along
the streets
walls close in
fin del camino
a bird sings
all alone.
4
درختوں پر خموشی
جھومتی ہے
کنارے سیاہ نیلی
سوچ میں گم
ہوا مایوس بیٹھی
کوہے غم کی
وادیوں میں
میں بیٹھا سوچتا ہوں
کیا ہوا ہے
یہ کسنے رات کی
ٹہنی جھنجوڈی
ہماری نیند ہمسے
چین لی ہے
Anant Dhavale
No comments:
Post a Comment