Friday, March 28, 2014

एक कविता

दिवस तापत चाललेत
घोंघावत राहते हवा
मी वाहावत जातो रस्तोरस्ती
या धुराळ्या सोबत

मनात
उजाड झालीए
एक वस्ती

ही उन्हे नेहमीचीच
हा ऋतू नित्याचा
उजाड वस्त्यांमधील
उदास दारे
डोळे लावून असल्यासारखी
कुठेतरी

हे वैराण दुभंगलेपण
कुठल्या दुःखासोबत
माझ्या मागे मागे चालत आलंय

या उध्वस्त कोरड्या दुपारी
किती वर्षं झालीत
माझा पाठलाग करताहेत

अनंत ढवळे
-
Subscribe to: Post Comments (Atom)

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...

  • 1
     काय बघतोस सारखे मागे  चाललेला पुढे प्रवाहो हा  वाट संपेल ठीक जगण्याची  आपल्यातील पंथ चालो हा - अंनत ढवळे
  • असंपादित काम
    एक इंग्रजी कादंबरी, इंग्रजी कवितांचा संग्रह, पानगळीची दुसरी आवृत्ती, दुसरा गझल संग्रह, एक मराठी कविता संग्रह, हायकूंचं एक पुस्तक, गझलविषयक ल...
  • उत्तररात्रीचे हायकू-1
    ऐन मध्यरात्री तरारून  आलं आहे  हे लालबुंद-तांबड्या फुलांचं झाड - अनंत ढवळे