Sunday, February 11, 2018

1

वेडेपणात रंग गवसले किती-तरी
थोडे उजाडताच हरवले किती-तरी

संदर्भहीन होत चाललेत चेहरे
येतो विचार लोळ निववले किती-तरी

रेंगाळलो जराच खिन्नतेमधे तुझ्या
इतक्यात आरपार बदलले किती-तरी

चल विस्कटून टाक खेळ एकदा पुन्हा
मग लाव हे पुराण, बिनसले किती-तरी

माझ्यात थांबलेत सूर्य शेकडो जसे
माझ्यासमोर काळ धुमसले किती-तरी
-
अनंत ढवळे

No comments:

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...