वेडेपणात
रंग गवसले किती-तरी
थोडे
उजाडताच हरवले किती-तरी
संदर्भहीन
होत चाललेत चेहरे
येतो
विचार लोळ निववले किती-तरी
रेंगाळलो
जराच खिन्नतेमधे तुझ्या
इतक्यात
आरपार बदलले किती-तरी
चल विस्कटून टाक खेळ एकदा
पुन्हा
मग लाव हे पुराण,
बिनसले किती-तरी
माझ्यात
थांबलेत सूर्य शेकडो जसे
माझ्यासमोर
काळ धुमसले किती-तरी
-
अनंत
ढवळे
No comments:
Post a Comment