गझल

वेडेपणात रंग गवसले किती-तरी
थोडे उजाडताच हरवले किती-तरी

संदर्भहीन होत  चाललेत चेहरे
येतो विचार लोळ निववले किती-तरी

रेंगाळलो जराच खिन्नतेमधे तुझ्या
इतक्यात आर पार बदलले किती-तरी

चल विस्कटून टाक  खेळ एकदा पुन्हा
मग लाव  हे पुराण,  बिनसले किती-तरी

माझ्यात थांबलेत सूर्य शेकडो जसे
माझ्यासमोर काळ धुमसले किती-तरी

--

अनंत ढवळे