वेडेपणात रंग गवसले किती-तरी
थोडे उजाडताच हरवले किती-तरी
संदर्भहीन होत चाललेत चेहरे
येतो विचार लोळ निववले किती-तरी
रेंगाळलो जराच खिन्नतेमधे तुझ्या
इतक्यात आर पार बदलले किती-तरी
चल विस्कटून टाक खेळ एकदा पुन्हा
मग लाव हे पुराण, बिनसले किती-तरी
माझ्यात थांबलेत सूर्य शेकडो जसे
माझ्यासमोर काळ धुमसले किती-तरी
--
अनंत ढवळे
