Thursday, December 28, 2017

1

एक जुनी गझल अष्टाक्षरीतली, माझ्या संग्रहातून :

--

सांज रुतली नभात
कुठे थबकली रात 


लख्ख  विजेपरी भासे
पोर उभी पावसात


किती गोंधळ उडाला
पान पडले पाण्यात


फुटो प्रतिभेला पुन्हा
सुटो माझे अश्व सात



--

अनंत ढवळे

No comments:

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...