Friday, September 15, 2017

1

दररोज जसा की किंचित मरतो आहे...

दरखेप जशी की आणत आहे काही       
लाटांचे उठणे पडणे बघतो आहे

मी झालो बहुधा बहुतेकांचे जगणे
बहुतांची चादर बुनतो, विणतो आहे 

वैयर्थ्यच आले चालत मागे -  मागे
मी व्यर्थपणाची खळगी भरतो आहे...


--

अनंत   ढवळे 
-
Labels: , , , , ,

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)

A Ghazal

 A Ghazal .. In heart's alleys, a singular halo of sadness remains  In a little nook of mind, a lingering darkness remains Forgotten sho...

  • 1
     हरेक जण विकतो आहे काही ना काही  मी ग्राहक बनलेलो आहे प्रत्येकाचा काय करू मी सांग तुझ्या या चतुराईचे  मला जिथे कंटाळा माझ्या धूर्तपणाचा नेहम...
  • 1
    आपल्या आत वाहत असते एक नदी कधी गोदावरी  कधी पोटामक आपण म्हणत असतो या नद्यांचे  सूक्त किंवा नुसतेच अनुभवत असतो नदीकाठची शून्यता (शून्यता ही अ...
  • जोकरच्या गझल #1
     तुझ्याकडे पाहून कुठे तो हसलेला जोकरचा उपहास तुला का खुपलेला मनोमनी आतला चोर आहे खट्टू  मनातल्या शिक्षेला नाही मुकलेला  झोपेच्या सोंगात खुमा...