Sunday, February 23, 2014

गझल

 गोष्टींमधला व्यर्थपणा समजू येणे
 एक सूर्य बुडणे दुसरा उगवू  येणे

  हे कुठले जंगल तुडवू जातो आपण
  पदोपदी आभास जिथे उगवू येणे
 
  टपटपून येतात प्रश्न आपल्यापुढे
  कपाळावरी घाम  जसा निथळू येणे

   अनंत ढवळे

No comments:

सिनिकल माणसाचं इतिवृत्त

तुम्ही जगता - मौजमजा करता  मग यथावकाश मरता तुमच्या जागी दुसर कुणीतरी येत जग सुरू राहात काहीही बदलत नाही काहीही बदलणार नाही काही बदलण अपेक्षि...