1

दोन घडी बनलो नचिकेता
प्रेषय मां यमाय म्हटलो मी 

पुन्हा नकोचा संभ्रम होता
संभ्रमात दशके जगलो मी 

चित्र पाहण्यात दंगलेलो
भंगिमेत पुरता फसलो मी 

दोन दिसांचा आहे मेळा
जगाकडे पाहुन हसलो मी 

मधेच ही वावटळ धुमसली
विरले सगळे मग विरलो मी

*

अनंत ढवळे